در چک ضمانت بايد مانند چک هاي عادي اطلاعات و مشخصات کامل درج شود. ماده 3 قانون صدور چک مقرر مي دارد؛ چک ها بايد داراي امضا و تاريخ، عدم وجود قلم خوردگي و يکسان بودن عدد و حروف باشند.
چک يکي از اسناد تجاري است که در يک برگه مخصوص نوشته مي‌شود. در ابتدا چک فقط زماني بايد صادر مي‌شد که صادر کننده به اندازه وجه چک در حساب خود پول داشت و به جاي دريافت پول از بانک و پرداخت آن به ديگري ، اقدام به صدور چک مي‌کرد، اما هم اکنون چک به عنوان يکي از مهمترين اسناد تجاري مورد استفاده مردم به حساب مي‌آيد. در مجله دلتا به بررسي شرايط وصول چک ضمانت و قوانين و ضوابط مربوط به آن و همچنين مسئوليت‌هاي متقابل صادر کننده و دارنده چک در مقابل يکديگر پرداخته شده است. در ادامه همراه ما باشيد.
منظور از چک ضمانت، چکي است که بابت تضمين انجام تعهد صادر مي‌شود، بنابراين در حالتي امکان وصول دارد که متعهد در انجام معامله يا تعهدي که به عهده گرفته کوتاهي کند. بنابراين اگر اختلافات بين صادر کننده و دارنده چک بابت عدم انجام تعهد باشد، چک ضمانت فقط در شرايطي قابل وصول است که صادر کننده چک به وعده خود عمل نکند و در غير اين صورت اجراي چک خيانت در امانت محسوب مي‌شود. چک سند تجاري است که در کنار سفته و برات قرار دارد که پس از صدور بايد در مدت زماني که تعيين شده است پرداخت شود.
طبق قانون، در چک ضمانت بايد مانند چک هاي عادي اطلاعات و مشخصات کامل درج شود. ماده 3 قانون صدور چک مقرر مي دارد؛ چک ها بايد داراي امضا و تاريخ، عدم وجود قلم خوردگي و يکسان بودن عدد و حروف باشند، در صورت عدم وجود هر يک از اين موارد، چک، فاقد ارزش قانوني بوده و معتبر نيست؛ بنابراين وصول نمي‌شود.
بايد در نظر داشت که صادر کننده چک نمي‌تواند علت صدور چک را قيد کند و حتي در صورت قيد شدن نيز بانک توجهي به اين متن ندارد، بنابراين براي وصول چک هاي ضمانت فقط در صورتي مي‌توان از بانک پول دريافت کرد که شرايط لازم را داشته باشند.
افرادي که چک صادر مي‌کنند بايد در تاريخي که در چک مقرر شده مبالغ لازم و کافي در حساب آن ها وجود داشته باشد. در صورتي که دارنده چک از بانک استعلام کند و حساب فرد موجودي لازم را نداشته باشد، بانک گواهي عدم پرداخت را به فرد ارايه مي‌دهد و با اين گواهي مي‌توان عليه صادر کننده چک اقامه دعوي کرد.
بنابراين اگر فردي چک را بابت ضمانت در معامله يا انجام تعهد بدهد و آن معامله صورت نگيرد يا فرد به تعهد خود عمل نکند، در اين شرايط بايد در دادگاه حقوقي اقامه دعوي کرد. دادگاه محل اقامت صادر کننده چک، صلاحيت رسيدگي به موضوع را دارد و دعوا بايد در آنجا مطرح شود. به طور مثال اگر محل اقامت فرد صادر کننده چک شيراز است و چک در اصفهان باشد، بايد در دادگاه شيراز براي اقامه دعواي چک، اقدام شود.
اگر طرف ها، در مکان ديگري قرارداد را منعقد کرده باشند و يا در قرارداد خود، محل ديگري را براي انجام تعهد مشخص کرده باشند يا محل بانک صادر کننده دسته چک جايي متفاوت از محل اقامت صادر کننده چک باشد، در اين صورت علاوه بر محل اقامت صادر کننده، در اين سه محل هم مي‌توان اقدام به طرح دعوا کرد.
دادخواست خود را بدون وکيل بنويسيد
سند مالکيت تک برگ ؛ مزايا و محاسن
سند منگوله دار و دلايل تبديل آن به تک برگي
درباره این سایت