سفته سندي است که به موجب آن امضا کننده تعهد مي‌کند مبلغي را در زمان معين يا به صورت عندالمطالبه در وجه حامل به اين معنا که هر موقع شخص درخواست کند بپردازد. در واقع سفته وسيله اي است که فرد مي‌تواند با آن كسب اعتبار کند. يعني به عنوان يك وثيقه مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
سفته سندي است که به موجب آن امضا کننده تعهد مي‌کند مبلغي را در زمان معين يا به صورت عندالمطالبه در وجه حامل به اين معنا که هر موقع شخص درخواست کند بپردازد. در واقع سفته وسيله اي است که فرد مي‌تواند با آن کسب اعتبار کند. يعني به عنوان يک وثيقه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. به گزارش مجله دلتا در حال حاضر افراد از سفته به جاي پول يا چک استفاده نمي‌کنند. معمولا موقعي که از بانک وام دريافت مي‌کنند يا از کسي پول يا مالي قرض مي‌گيرند، براي تضمين در بازپرداخت آن، از سفته استفاده مي‌کنند. در اين نوشتار به بررسي در خصوص اقدامات لازم در جهت مطالبه وجه سفته و دادگاه صالح براي طرح دعوي پرداخته شده است.
سفته ها داراي دو نوع تاريخ هستند: تاريخ صدور و تاريخ سر رسيد. براي مطالبه وجه سفته تاريخ سر رسيد آن مهم است. اهميت تاريخ سر رسيد به اين دليل است که چنانچه صادر کننده به تعهد خود عمل نکند، وقتي دارنده مي‌خواهد سفته را به اجرا بگذارد، مي‌تواند ظرف ده روز از تاريخ سر رسيد سفته آن را واخواست کند. اگر روز دهم تعطيل باشد روز بعد از آن عمل واخواست انجام خواهد شد. (واخواست، اعتراض رسمي نسبت به سفته اي است که در زمان سر رسيد پرداخت نشده که عليه صادر کننده سفته به عمل مي‌آيد و بايد رسماً به او ابلاغ شود). واخواست در برگه هاي چاپي که از طرف وزارت دادگستري تهيه شده و نوشته ميشود. در صورتي که سفته ظرف ده روز از تاريخ سر رسيد، واخواست نشود دارنده امکان استفاده از شرايط توقيف اموال (تأمين خواسته) را از دست مي‌دهد، مگر اينکه حدود ده تا بيست درصد ارزش سفته را بعنوان خسارت احتمالي به صندوق دادگستري واريز کند. بنابراين در مواردي که سفته قديمي باشد فقط با پرداخت خسارت احتمالي توقيف اموال امکان پذير است. لازم به ذکر است که اگر صادرکننده اموالي نداشته باشد، در اين صورت لازم نيست که سفته واخواست شود چون که بايد 2/25 درصد مبلغ خواسته علاوه بر هزينه دادرسي، بعنوان هزينه واخواست، پرداخت شود. و در نهايت بايد در نظر داشت که دارنده سفته بايد ظرف يک سال از تاريخ سر رسيد عليه صادر کننده و ساير افرادي که در سفته مسئوليت دارند اقامه دعوا کند.
بايد در هنگام تکميل سفته، محل انجام تعهد نيز ذکر شود. در اين حالت در صورتي که صادر کننده سفته تعهد خود را انجام ندهد، دارنده سفته براي مطالبه سفته مي‌تواند به دادگاه محل انجام تعهدي که در سفته قيد شده رجوع کند. در مواردي که محل انجام تعهد در سفته ذکر نشده باشد، دادگاه محل اقامت صادر کننده سفته صلاحيت رسيدگي به موضوع را دارد. لازم به ذکر است، اگر دادخواست سفته کمتر از بيست ميليون تومان باشد بايد در شوراي حل اختلاف محل اقامت خوانده (صادر کننده سفته) مطرح شود و سفته اي که مبلغ آن بيشتر از بيست ميليون تومان است بايد در دادگاه محل اقامت خوانده (صادر کننده) شود.
ظهرنويس و ضامن داراي مسئوليت متفاوتي از يکديگر هستند. اين اشخاص دو شخص مستقل و جدا از هم هستند. ظهرنويس شخصي است که سفته در وجه او صادر شده و يا به او انتقال يافته و او با ظهرنويسي آن را به ديگري منتقل کرده است. ظهرنويس همراه با صادرکننده سفته و ساير ظهرنويسان در مقابل دارنده سفته مسؤوليت تضامني دارد اما ضامن (شخص ثالثي است غير از صادرکننده و دارنده) که پرداخت وجه سفته را ضمانت کرده است. در واقع ضامن مسؤوليت تضامني با صادرکننده و ظهرنويسان ندارد بلکه فقط با کسي که از او ضمانت کرده مسؤوليت تضامني دارد. بنابراين اين فرض که يک نفر هم ظهرنويس باشد و هم ضامن، قانوناً امکان پذير نيست.
چند پرسش مهم در ارائه سفته به شرکت ها
هر آنچه درباره کاربردهاي سفته بايد بدانيم
مطالبه سفته و مهلت قانوني واخواست آن
امضاء پشت سفته به معني ضمانت است يا انتقال ؟
درباره این سایت