طلاق به دليل بيماري رواني همسر امکان پذير است؟

يکي از مواردي که ممکن است باعث  ايجاد تنش در زندگي شويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. اين سوال ممکن  است پيش آيد که در صورت بيماري رواني زوج ها قانون چه راهکاري در نظر  گرفته است؟ آيا در چنين شرايطي به زن مهريه تعلق مي‎گيرد يا خير؟

طلاق به دليل بيماري رواني همسر از حقوق قانوني و شرعي است که در صورت بروز اختلافات لاينحل در زندگي  شويي براي زوج هايي که تصميم بر جدايي گرفته اند در نظر گرفته شده است.  هر چند که هميشه تلاش بر پايداري خانواده و ايجاد صلح و سازش بين زن و شوهر  است اما گاهي اين تلاش ها در تصميمي که زوج ها گرفته اند نتيجه اي ندارد و  طلاق صورت مي‎گيرد. يکي از مواردي که ممکن است باعث ايجاد تنش در زندگي  شويي شود بيماري رواني زن يا مرد است. در مجله دلتا به بررسي شرايط طلاق در صورت وجود چنين بيماري پرداخته  و نيز به اين پرسش  پاسخ داده شده است که آيا به زن به دليل بيماري رواني مهريه تعلق مي‎گيرد  يا خير؟ پس در ادامه با ما همراه باشيد.

طلاق به دليل بيماري رواني همسر

طبق قانون اگر زن در دادگاه ثابت کند که  همسر وي دچار بيماري صعب العلاج شده و يا درگير بيماري است که موجب سوء  رفتار و سوء معاشرت او شده است مي‎تواند از دادگاه درخواست طلاق کند حتي در صورتي که شوهر وي مخالف طلاق باشد. در چنين شرايطي زن به دو طريق مي‎تواند شکايت کند.

1. بايد اثبات کند يکي از شروط دوازده گانه عقد نامه محقق شده است ( البته اين در مواردي است که مرد شروط عقدنامه را امضاء کرده باشد.)


2. بايد به دادگاه عسر و حرج را ثابت کند. در واقع رنج و مشقتي را که در اثر بيماري مرد براي وي ايجاد شده است بتواند در دادگاه ثابت کند.

بنابراين بر اساس قانون مدني، مبتلا شدن  مرد به بيماري هاي صعب العلاج رواني يا مسري يا هر عارضه ديگري که زندگي  مشترک را با مشکل مواجه کند از موجبات عسر و حرج (سختي و مشقت) زن بوده و  دادگاهي که به درخواست طلاق رسيدگي مي‎کند حکم به طلاق صادر مي‎کند. موارد  مندرج در شروط دوازده گانه عقد نامه از مواردي است که در صدور حکم طلاق  مي‎تواند تاثير گذار باشد. در زير به اين موارد اشاره شده است:

• سوء رفتار يا سوء معاشرت شوهر به حدي که ادامه زندگي مشترک براي زن غيرقابل تحمل باشد.


•  ابتلا شوهر به بيماري هاي صعب العلاج به طوري که ادامه و دوام زندگي مشترک براي زن مخاطره آميز باشد.


•  جنون شوهر در مواردي که فسخ نکاح از نظر شرعي ممکن نباشد.

اثبات بيماري شوهر چگونه امکان پذير است؟

زن با ارائه مدارک و دلايل لازم به دادگاه نظير سوابق پزشکي، اقرار صريح يا تلويحي شوهر، شهادت شهود،  معاينه پزشکي قانوني، تحقيقات محلي و… مي‎تواند به اثبات ادعاي خود مبني  بر بيماري همسر و قانع کردن قاضي رسيدگي کننده به پرونده کمک کند. شايان  ذکر است اگر زوج بعد از عقد دچار جنون و بيماري رواني شود طبق قانون مدني  اين امر موجب فسخ نکاح خواهد شد. و همچنين اگر هر کدام از زوج ها در زمان  عقد مجنون بوده باشند، طبق قانون مدني عقد ازدواج فسخ مي‎شود. در واقع با  استناد به ماده 1121 قانون مدني، بيماري رواني هر يک از زن و شوهر، اعم از  اينکه دائمي يا دوره اي باشد، براي طرف مقابل موجب حق فسخ خواهد بود.

مهريه و نفقه در طلاق به دليل بيماري رواني همسر

در خصوص تکليف مهريه و نفقه پس از جنون شوهر قانون مقرر مي‎دارد؛ چنانچه فسخ عقد به دليل جنون، قبل از  رابطه جنسي باشد، مهريه به زن تعلق نمي‌گيرد اما اگر پس از رابطه جنسي  باشد و يکي از طرف ها بخواهد عقد را فسخ کند، تمام مهريه به زن تعلق  مي‌گيرد. در واقع از آن جا که در بيشتر موارد فسخ پيش از رابطه مذکور صورت  مي‌گيرد، بهتر است که زن به جاي فسخ، درپي طلاق باشد تا حداقل نفقه دوران  شويي و نيمي از مهريه به وي تعلق گيرد.

همچنين بخوانيد:

ترک منزل توسط شوهر؛ عواقب قانوني آن 

ترک منزل توسط زن جرم است؟ 

آنچه بايد در باره مهريه و نفقه بدانيد 

تقسيط مهريه و نحوه پرداخت آن 

طلاق به دليل عدم تهيه مسکن امکانپذير است؟