پشت نويسي چک يکي از مواردي است که قوانين و ضوابط خاص خود را دارد و بايد در هنگام پشت نويسي چک آن ضوابط رعايت شود، در صورتي که برخي افراد اطلاعات اندکي درباره آن دارند. در مجله دلتا در مورد پشت نويسي يا ظهر نويسي چک، مسئوليت‌ها و ابعاد مختلف حقوقي آن بررسي شده است.
پشت نويسي يا ظهرنويسي چک، نوشتن عبارت يا عباراتي در پشت چک است که به منظور انتقال، ضمانت يا وکالت انجام مي‌شود. بايد در نظر داشت که نمي‌توان عليه فرد پشت نويس شکايت کيفري کرد و حکم جلب گرفت. در اين گونه موارد بايد به صورت حقوقي اقدام به طرح دعوي کرد.
نحوه پشت نويسي چک براي وصول به اين صورت است که دارنده چک با درج امضا در پشت چک، آن را به شخص ديگري واگذار مي‌کند. اگر مبلغ مندرج در چک در زمان مقرر توسط صادر کننده تامين نشود، بانک پرداخت کننده چک، گواهينامه‌اي مبني بر عدم پرداخت وجه چک، صادر مي‌کند.
در اين نوع از پشت نويسي، شخصي به عنوان ضامن و با هدف افزايش اعتبار چک نزد دارنده آن، پشت چک را امضا مي‌کند. در اغلب اين موارد، اين نوع از ظهر نويسي به منظور ضمانت از صادر کننده و يا پشت نويسي قبلي صورت مي‌پذيرد.
در مواردي که اين امر به منظور انتقال چک انجام شود، دارنده چک مي‌تواند در صورتي که از زمان صدور گواهينامه عدم پرداخت وجه چک، بيش از 15 روز نگذشته باشد، به پشت نويس چک مراجعه و وجه مندرج در چک را از وي مطالبه کند. البته دارنده چک مي‌تواند براي وصول به صادر کننده و يا شخص پشت نويس مراجعه کند. بر طبق قانون پس از اتمام مدت 15 روزه از زمان صدور گواهي عدم پرداخت، پشت نويس هيچ گونه مسئوليتي در برابر دارنده چک ندارد و دارنده فقط مي‌تواند مبلغ مورد نظر را از صادر کننده مطالبه کند.
شايان ذکر است در شرايطي که ظهر نويسي چک با هدف ضمانت از صادر کننده صورت بگيرد، چنانچه دارنده چک براي وصول به بانک مراجعه کند و چک به دليل عدم موجودي برگشت بخورد و سند مربوطه چک برگشتي تلقي شود، صادر کننده و ضمانت کننده مسئول پرداخت مبلغ مندرج در چک است. در اين حالت محدوديت زماني براي وصول در نظر گرفته نشده است. بنابراين دارنده چک مي‌تواند در هر زماني براي وصول مبلغ به صادر کننده و يا ضامن مراجعه کند. بايد در نظر داشت که ظهر نويسي چک به منظور ضمانت مسئوليت بيشتري نسبت به پشت نويسي به منظور انتقال دارد.
1. در مواردي که نوشتن پشت چکبه منظور انتقال صورت بگيرد، فقط شخصي مي‌تواند پشت نويس انتقال دهنده باشد که در زمان امضا، دارنده چک به حساب آيد. پس در صورتي که پشت چک به غير از دارنده آن، توسط شخص ديگري امضا شده باشد، انتقال دهنده نيست و ضامن به حساب مي‌آيد.
2. در صورتي که امضا کننده قصد خود را در زمان امضا، در پشت چک درج کند، اراده امضا کننده به عنوان معيار تشخيص در نظر گرفته مي‌شود. يعني اگر امضا کننده در پشت نويس اعلام کند که اين کار با هدف انتقال صورت گرفته است، ملاک همان عبارت خواهد بود.
3. در صورتي که امضا کننده قصد خود از امضا را بيان نکرده باشد و بنا بر دلايلي مشخص شود که امضا کننده همان دارنده چک بوده است و سند مورد نظر در وجه حامل باشد، امضاي وي با هدف انتقال در نظر گرفته مي‌شود. ولي اگر در زمان امضا به عنوان شخص ثالث باشد و دارنده چک به حساب نيايد، به عنوان ضامن شناخته مي‌شود.
” مطالب پيشنهادي : براي کسب اطلاعات بيشتر در مورد چک مي‌توانيد مقاله چند توصيه مهم براي دارندگان دسته چک را مطالعه کنيد.”
مطالب بيشتر در مجله حقوقي دلتا.
درباره این سایت