فسخ برهم زدن عقدي است که بين دو يا چند نفر مقرر شده است. طبق قانون، موجر و مستاجر دو طرف قرارداد هستند که برهم زدن اجاره‌نامه از سوي هر يک از آن‌ها، فسخ قرارداد اجاره گفته مي‌شود. در مجله دلتا قواعد فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر بررسي شده است.
موجر يا مستاجر نمي توانند قرداد اجاره را فسخ کنند ، مگر در صورتي که دلائل موجه قانوني مانند از بين رفتن ملک اجاره‌اي يا ذکر شرايطي در قرارداد براي فسخ اجاره نامه وجود داشته باشد. بنابراين اگر مستاجر بخواهد ملک موردنظر را تخليه کند، بايد از سه ماه قبل به موجر اطلاع دهد؛ زيرا براي فسخ اجاره ملک معمولاً سه ماه زمان نياز است. شايان ذکر است فسخ اجاره نامه بدون دليل موجه قانوني، منجر به پرداخت خسارت مي‌شود.
در ادامه شرايطي که مي‌تواند منجر به فسخ قرارداد شود، ذکر شده است.
1. ملک اجاره داده شده با شرايطي که در قرارداد اجاره نوشته شده، منطبق نباشد.
2. حق فسخ مستاجر در اجاره‌نامه ذکر شده باشد؛ به طور مثال در برخي قراردادها، فسخ اجاره از سوي مستاجر با توافق هر دو طرف امکان‌پذير است.
3. هرگاه کل يا جزيي از ملک اجاره‌اي خراب شود يا در معرض خراب شدن قرار گيرد؛ به طوري که براي مستاجر قابل استفاده و تعمير نباشد.
طبق قانون هر زمان مستاجر به علت پايان مدت اجاره يا در مواردي که قرارداد اجاره فسخ شده، ملک را تخليه و موجر از تحويل گرفتن آن خوددراي کند،مستاجر مي‌تواند به دادگاه محل وقوع ملک مراجعه و تخليه کامل مورد اجاره را درخواست و کليد آن را به دفتر دادگاه تحويل دهد. از تاريخ تحويل کليد ملک تخليه شده به دادگاه، موجر حق مطالبه اجاره بها را ندارد و دفتر دادگاه طي 24 ساعت به موجر يا نماينده قانوني او اخطار مي‌کند که براي تحويل گرفتن مورد اجاره و دريافت کليد حاضر شود.
مطلب پيشنهادي: براي آشنايي بيشتر با قوانين اجاره، “اجاره نامه و موارد حائز اهميت حقوقي” را مطالعه کنيد.
مطالب بيشتر در مجله حقوقي دلتا
درباره این سایت